Jabłonka gazeta informacyjno

REGION

Dla uczczenia 100. rocznicy odzyska-

nia Niepodległości Państwa Polskiego

Stowarzyszenie Tradycji Ludowego

Wojska Polskiego im. gen Zygmunta

Berlinga Oddział w Grójcu zorgani-

zowało w dniach 10-13.10.2018 r. wy-

jazd do miejsc związanych z tragiczną

kartą historii Rzeczpospolitej Polski:

Katyń – Smoleńsk – Lenino.

Uczestnikami tegowyjazdu byli człon-

kowie organizacji: Stowarzyszenia

Tradycji LWP, Stowarzyszenia Ogól-

nopolska Rodzina Kościuszkowska,

Związku Żołnierzy Wojska Polskiego,

Związku Inwalidów Wojennych oraz

grono nauczycieli szkół

grójeckich i członków Grupy Produ-

cenckiej „ Rajpol” w sumie 49 osób.

W Federacji Rosyjskiej byliśmy na

zaproszenie Smoleńskiej Kultural-

no-Oświatowej Organizacji „Polska

Szkoła”.

Pobyt na ziemi rosyjskiej rozpoczęli-

śmy od Lasu Katyńskiego, stając przy

mogiłach żołnierzy, oficerów i pod-

chorążych Wojska Polskiego, by od-

dać CZEŚĆ ICH PAMIĘCI.

W okresie kwietnia i maja 1940 r.

transportami po ok. 300 osób jedno-

razowo przewożeni byli wagonami z

Kozielska do Gniezdowa skąd masze-

rowali do miejsca kaźni, Lasu Katyń-

skiego, gdzie ginęli z rąk oprawców

NKWD.

Dziś wiemy, że zginęło tam ok. 4

400 polskich żołnierzy. Wśród po-

mordowanych było: 4 generałów, 1

kontradmirał, 100 pułkowników i

podpułkowników, 300 majorów, 1000

kapitanów i rotmistrzów, 2500 po-

ruczników i podporuczników, 500

podchorążych.

Wśród w/w było: 21 profesorów, do-

centów i wykładowców akademic-

kich, 300 lekarzy wojskowych i cywil-

nych, kilkuset prawników, inżynierów

oraz nauczycieli szkół średnich i po-

wszechnych wielu literatów i dzienni-

karzy.

Pomimo zachowania wielkiej ostroż-

ności ze strony NKWD przy doko-

nywaniu tej zbrodni, rosyjscy chłopi

mieszkający w pobliżu miejsca strace-

nia, byli tego świadkami. Ich nazwiska

to Parfien Kisielew oraz Iwan Kriwo-

ziercew, którzy przekazali tę informa-

cję w 1942 r. polakom przymusowo

pracującym w niemieckiej organizacji

„Todta” przy budowie obiektów woj-

skowych, a Ci z kolei niemieckimwła-

dzomwojskowym, które odkryły ciała

pomordowanych ludzi.

W dniu 13.04.1943 r. Niemcy ogłosi-

li, że odkryli groby polskich oficerów

w Lesie. Rząd Rzeczypospolitej Polski

na uchodźstwie zwrócił się do Mię-

dzynarodowego Czerwonego Krzyża

w Genewie o zbadanie sprawy.

Wielka Brytania i Stany Zjednoczone

nie poparły działań polskiego rządu,

w rezultacie czego Związek Radziecki

zerwał z nim stosunki dyplomatyczne,

oskarżając o współpracę z Hitlerem.

W 1943 r. Komisja Międzynarodowa

badająca sprawę mordu katyńskiego

potwierdziła, że w mogile katyńskiej

jest ok. 4500 ciał jeńców, którzy prze-

szli przez obóz w Kozielsku. Trzeba

było 47 lat, aby władze rosyjskie ofi-

cjalnie przyznały się do odpowie-

dzialności za zamordowanie polskich

oficerów.

Niespotykany w historii dramat, tym

boleśniejszy, że do dziś nie mający

racjonalnego uzasadnienia, nie ma

odpowiedzi na pytanie – dlaczego?

Z całą mocą potępiamy ówczesne

władze Związku Radzieckiego za tę

zbrodnię.

28 lipca 2000 r. w Katyniu otwarty

został cmentarz polskich i rosyjskich

ofiar NKWD w miejscu, na którym

oddając „CZEŚĆ POMORDOWA-

NYM” została odprawiona msza św.

koncelebrowana przez dziekana pa-

rafii św. Mikołaja w Grójcu księdza

Zbigniewa Sucheckiego, kapelana

więziennictwa w RP księdza Pawła

Wojtasa oraz zakonnika ojca Ptolo-

meusza. Po mszy został złożony wie-

niec z biało-czerwonych kwiatów i

zapalono znicze.

Kolejnym etapem był Smoleńsk, lot-

nisko Siewiernoje, miejsce tragedii

samolotu z delegacją polską w dniu

10.04.2010 r., w której zginęło 96

osób, wśród tragicznie zmarłych był

prezydent Rzeczpospolitej Polskiej

Lech Kaczyński z małżonką Marią.

W miejscu tragedii odmówiono mo-

dlitwę ekumeniczną, złożyliśmy wią-

zankę kwiatów i zapalono znicze.

Z uwagi na zapadający zmrok ograni-

czyliśmy dalszy swój pobyt do zwie-

dzenia Soboru Zaśnięcia Matki Bożej

– katedry eparchii smoleńskiej.

Pierwszy sobór prawosławny w Smo-

leńsku został wzniesiony przez Wło-

dzimierza Monomacha w 1101 r.

Przetrwał on do oblężenia Smoleńska

w latach 1609 – 1611.

Według opisu wydarzeń w rosyjskim

latopisie, grupa ostatnich obrońców

zamknęła się w świątyni i wysadziła ją

w powietrze nie chcąc poddać się woj-

skom polsko-litewskim.

Odbudową nowej cerkwi pod we-

zwaniem Zaśnięcia Matki Bożej

rozpoczęto w 1676 r. przez Leontija

Kostrourowa, Aleksieja Korolkowa

i Jakowa Szarutina, a zakończono w

latach 1732 – 1740 przez architekta z

Kijowa Anatolija Szepela.

Obiekt reprezentuje rosyjski barok.

Wnętrze stanowi rzeźbiony, bogato

złocony ikonostas wykonany przez

Syłę Trusickiego i jego uczniów.

W sąsiedztwie soboru znajduje się

jego dzwonnica wzniesiona w 1767r

wg projektu P. Obuchowa.

W soborze znajduje się nagrobek bi-

skupa smoleńskiego – Parteniusza.

Na zakończenie pobytu w Smoleń-

sku spotkaliśmy się z dziećmi polskiej

szkoły.

W podziękowaniu za zaproszenie

nas obdarowaliśmy ich grójeckimi

jabłkami z firmy Rajpol, oraz wyro-

bami pochodzącymi z firmy Ferrero.

Młodzież odwzajemniła się śpiewem

polskich regionalnych piosenek. Spo-

tkanie przebiegło w miłej słowiańskiej

atmosferze.

12 października uczestniczyliśmy w

obchodach 75. rocznicy bitwy 1 Dy-

wizji Piechoty im. Tadeusza Kościusz-

ki pod Lenino.

Podkreślić trzeba brak zainteresowa-

nia ze strony polskiego rządu, Mini-

sterstwa Obrony Narodowej, Mini-

stra Urzędu ds Kombatantów i Osób

Represjonowanych RP udziałem w

uroczystości 75. rocznicy bitwy pod

Lenino, w której walczyli polscy żoł-

nierze tułacze, u boku Armii Czerwo-

nej, których po klęsce wrześniowej los

rzucał na krańce kontynentu.

Na wieść o tworzeniu wojska polskie-

go wracali, by służąc pod narodowymi

znakami dotrzeć do Polski najkrótszą

drogą, do rodzin i bliskich.

Dla tych skromnych żołnierzy naj-

ważniejszą determinacją była niepod-

legła Polska i myśl o niej wyzwalała w

nich zaciętość i brawurę w walce.

Ofiar było wiele, zbyt wiele, ale front

walki o wolną Polskę został otwarty.

Wówczas nie wiedzieli jeszcze, że 28

listopada 1943 r. w Teheranie na kon-

ferencji trzech mocarstw zapadła de-

cyzja dotycząca granic państwa pol-

skiego.

Stowarzyszenie Tradycji Ludowego

Wojska Polskiego im. gen Zygmunta

Berlinga kolejny już raz organizuje

patriotyczny wyjazd na własny koszt,

aby godnie reprezentować 38 milio-

nowy naród polski, aby złożyć hołd

i utrwalać w pamięci narodowej ich

czyn bojowy i ofiarę życia złożoną na

Ołtarzu Ojczyzny i Wolności.

W ten sposób spełniamy swój patrio-

tyczny obowiązek głoszenia prawdy

skąd przyszła Wo l n o ś ć ! – nie spod

Monte Cassino, nie z Anglii. Aczkol-

wiek nie umniejszamy roli, jaką ode-

grali w walce z faszyzmem.

Znamiennym jest, aby w tymmomen-

cie przytoczyć cytat z Sokratesa „Na-

ród, który traci pamięć, traci życie”.

Uroczystość rozpoczęto o godz.10.00

czasu miejscowego od modlitwy eku-

menicznej koncelebrowanej przez

miejscowego księdza prawosławne-

go przy pomniku żołnierzy Armii

Czerwonej w Lenino, gdzie następnie

przedstawiciele władz, ambasador RP

w Białorusi, delegacja Stowarzysze-

nia oraz miejscowa ludność złożyły

kwiaty.

W asyście pocztów sztandarowych

Armii Republiki Białorusi i Sto-

warzyszenia Tradycji LWP oraz

orkiestry wojskowej Armii Re-

publiki Białorusi w takt marsza

rosyjskiego „Dzień Zwycięstwa” i

polskiego „Rozszumiały się wierz-

by płaczace” uczestnicy uroczystości

przemaszerowali na cmentarz żołnie-

rzy 1 Dywizji Piechoty Kim. Tadeusza

Kościuszki, gdzie księża Witalij Mor-

gunow i Andrzej Kiewlicz odprawili

mszę św. w języku polskim i białoru-

skim wspominając imiona wszystkich

żołnierzy spoczywających na tym

cmentarzu.

Następnie wszyscy uczestnicy uroczy-

stości udali się przed Grób Nieznane-

go Żołnierza składając kwiaty i zapa-

lając znicze.

Końcowy etap uroczystości to mityng

przed Mauzoleum Braterstwa Bro-

ni, w którym udział wzięły wszystkie

delegacje oraz licznie zgromadzona

młodzież i mieszkańcy Lenino. Oko-

licznościowe wystąpienia wygłosili:

Przewodniczący Obwodowego Ko-

mitetu Wykonawczego w Mohylewie

V.M. Tsumariew, który w ciepłych

słowach powitał ambasadora RP

w Republice Białoruś Artura Mi-

chalskiego wyrażając przekonanie o

ogromnym potencjale naszych dwu-

stronnych stosunków i gotowości

podjęcia wszelkich działań celem ich

rozwoju. Zwracając się do kombatan-

tów podziękował za dar tego co naj-

cenniejsze, życia w pokoju i zapewnił,

iż nigdy nie zostanie to zapomniane.

Ambasador RP w Republice Białoruś

podziękował za zaproszenie władzom

oraz wszystkim mieszkańcom Lenino

za pamięć o polskich żołnierzach. Pre-

zes Oddziału Rejonowego Związku

KombatantówArmii Czerwonej Alek-

siej Puttcew powitał polską delegację i

przypomniał iż dzień 12 października

był nie tylko chrztem bojowym 1 DP,

ale również dniem narodzin polsko-

-radzieckiego braterstwa broni.

W imieniu naszej delegacji głos zabrał

gen. bryg. Zenon Poznański, który

powiedział że żołnierze, idąc do wal-

ki ze znienawidzonym wrogiem, byli

przekonani, że zwyciężą i będą bu-

dować wolną i niezależną Polskę. Nie

wszystkie ich marzenia się spełniły,

ale nie przeszkadzało to im odbudo-

wywć po wojnie zrujnowany kraj, by

ciągle i nieprzerwanie wierną służbą

i wydajną pracą dokumentować swo-

ją miłość do Ojczyzny. Jesteście dla

nas przykładem, a tym którzy mó-

wią o was źle odpowiadam słowami

kościuszkowca, żołnierza na szlaku

bojowym od Lenino do Berlina płk

Eugeniusza Skrzypka „Ci co tak mó-

wią są to ludzie biedni, kalecy, histo-

rii zbrukać się nie da. Złoto można

ubrudzić, usmarować, nawet wdeptać

w ziemię, ale złoto przewieki pozosta-

nie złotem”.

We wszystkich uroczystościach brał

udział poczet sztandarowy Grójeckie-

go Oddziału Stowarzyszenia Tradycji

Ludowego Wojska Polskiego im. gen.

Zygmunta Berlinga w składzie: kpt.

Tomasz Otrębski, st.sierż. Zbigniew

Cegiełkowski i plut. Damian Liszczyk,

którym dowodził gen. Bogdan Po-

krowski.

Na zakończenie uroczystości orkiestra

wojskowa odegrała hymny Federacji

Rosyjskiej, Rzeczypospolitej Polskiej

i Republiki Białorusi, żołnierze oddali

salwę honorową. Do tej beczki miodu

należy dodać łyżkę dziegciu w postaci

zachowania polskiego attache wojsko-

wego Ambasady RP w Białorusi, który

nie oddawał honorów podczas grania

hymnu Federacji Rosyjskiej co jest

niezgodne z art. 41 Regulaminu Ogól-

nego Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej

Polskiej.

Oczywiście winić za to trzeba szowi-

nistów z polskiego rządu wWarszawie

bo jest mało prawdopodobne, aby płk

Arkadiusz Szwed uczynił to na wła-

sną ręke.

Podobny incydent miał miejsce w

2013 roku za rządów Platformy Oby-

watelskiej, kiedy to ówczesny dowód-

ca Garnizonu Stołecznego w War-

szawie gen. Grudziński również nie

oddawał honorów podczas grania

hymnu Federacji Rosyjskiej.

Należy podkreślić, że nie jesteśmy w

stanie wojny z Federacją Rosyjską i

nie ma podstaw prawnych do takiego

zachowania. Wstyd !

Pragnę

podziękować

wszystkim

uczestnikom, a w szczególności

mieszkańcom Grójca i okolic za pa-

triotyczny udział w obchodach 100.

rocznicy odzyskania niepodłegłości

oraz pani Zofii Ratyńskiej za pomoc

w organizacji.

Prezes Grójeckiego Oddziału

Stowarzyszenia Tradycji LWP

mjr inż. w st.spocz.

Kazimierz Rdzanek

Patriotyczna podróż

REGION:

Patriotyczny akcent udziału w obchodach 100. rocznicy odzyskania niepodległości.

Od lewej: płk. Kazimierz Niewęgłowski, gen. bryg. Zenon Poznański,

ppłk. Edward Ulanicki, mjr inż. w st.spocz. Kazimierz Rdzanek