Zmiany w ustawie o prawach pacjenta

W odniesieniu do kwestii dokumentacji medycznej istotą zmian jest stworzenie regulacji prawnych zapewniających należytą ochronę zawartych w niej danych osobowych i informacji o stanie zdrowia pacjenta, określenie sposobów oraz kosztów udostępniania dokumentacji medycznej, a także wskazanie osób uprawnionych do jej uzyskania. Kolejną regulacją jest przyznanie pacjentowi prawa do uzyskania informacji o jego stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych i leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu, nie tylko od lekarza, ale także od innych osób wykonujących zawód medyczny, stosownie do zakresu posiadanych przez te osoby uprawnień do udzielania świadczeń zdrowotnych np. przez ratowników medycznych.
 
W projekcie ustawy zostało zaproponowane także wprowadzenie prawa do leczenia bólu dla każdego pacjenta. Obowiązkiem podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych będzie podejmowanie działań polegających na określeniu stopnia natężenia bólu, leczeniu bólu oraz monitorowaniu skuteczności tego leczenia.  Doprecyzowany został przepis określający udostępnianie dokumentacji medycznej po śmierci pacjenta. Zmiana polega na wskazaniu, że w razie śmierci pacjenta dokumentacja medyczna będzie udostępniana osobie upoważnionej przez pacjenta za życia oraz osobie, która w chwili śmierci pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym, we wszystkich przewidzianych w ustawie formach. Obecne brzmienie przepisu jest często odczytywane jako prawo wyłącznie do wglądu, bez możliwości sporządzenia kopii dokumentacji medycznej. Zostały uporządkowane także przepisy dotyczące udostępniania dokumentacji medycznej. Dokumentacja medyczna będzie udostępniana: do wglądu w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych (z możliwością sporządzenia notatek lub zdjęć), przez sporządzenie jej wyciągu, odpisu, kopii lub wydruku, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznym nośniku danych.

W projekcie ustawy określa się niższą wysokość maksymalnej opłaty za udostępnienie kopii dokumentacji medycznej. Obecnie maksymalna wysokość takiej opłaty wynosi ok. 84 gr za jedną stronę. Natomiast w projekcie maksymalna opłata za sporządzenie jednej strony kopii dokumentacji medycznej została ustalona na poziomie 30 gr (0,00007 przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale). Dzięki temu rozwiązaniu pacjenci poniosą mniejsze koszty udostępnienia kopii dokumentacji medycznej. Kolejnymi zmianami są regulacje mające na celu usprawnienie pracy komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności osoby wezwanej do złożenia wyjaśnień albo świadka na posiedzeniu. W celu ograniczenia przedłużania postępowań z powodu niestawiennictwa wezwanych osób, komisja będzie miała możliwość pominięcie dowodu z wyjaśnień albo zeznań, w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności, gdy ustalenie istotnych okoliczności w sprawie będzie możliwe na podstawie innych środków dowodowych.

Projekt ustawy ma charakter porządkujący, a jego podstawowym celem jest wzmocnienie skuteczności realizacji praw pacjenta określonych w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

Niniejszy artykuł nie zawiera wszystkich informacji dotyczących projektowanej zmiany, dlatego też w indywidualnych przypadkach związanych z dochodzeniem praw i roszczeń pacjentów oraz ich rodzin w związku z działalnością placówek ochrony zdrowia zawsze można zwrócić się o pomoc do radcy prawnego.

Artur Zawolski

Radca prawny, Partner