Odszkodowanie za śmierć osoby bliskiej
- wielkość czcionki Zmniejsz czcionkę Powiększ czcionkę
- Czytany 19132 razy
- Wydrukuj
Śmierć bliskiej osoby jest przeżyciem traumatycznym i bardzo bolesnym. Potocznie mówi się, że „czas leczy rany” jednakże w przypadku śmierci rany rzadko się goją i widoczne są przez całe życie.
Krzywda po stracie osoby bliskiej /czy to w związku z wypadkiem komunikacyjnym, czy też w wyniku błędu lekarskiego/ manifestuje się w każdej sferze życia /rodzinnej, zawodowej, towarzyskiej, majątkowej/ i staje się źródłem udręczeń i negatywnych przeżyć związanych z osamotnieniem, trudnościami w codziennym funkcjonowaniu oraz bardzo często ze znacznym pogorszeniem się sytuacji materialnej. Negatywne przeżycia związane ze zdarzeniem śmierci powodują powstanie stresu pourazowego, silne cierpienie emocjonalne, a nieczęsto trwały uszczerbek na zdrowiu np. w psychice. Z obiektywnego punktu widzenia należy stwierdzić, że osoby, które utraciły osobę bliską często bardzo długo nie radzą sobie ze smutkiem i doznaną stratą, tracą motywację do pracy a ich efektywność jest znacznie obniżona. Nadto, osoby te zazwyczaj nie przepracowują przez długi okres czasu żałoby i straty, której doznali, a śmierć osoby bliskiej powoduje naruszenie ich dobrostanu.
W pierwszej kolejności należy wskazać, że o odszkodowanie i zadośćuczynienie może ubiegać się każdy, kto stracił osobę bliską, nawet do 20 lat od daty śmierci. Wbrew potocznym opiniom sprawy związane z dochodzeniem swoich praw należą do skomplikowanych, dlatego aby uniknąć niskich wypłat z tytułu odszkodowania lub zadośćuczynienia należy wnikliwie sprawę ocenić na samym początku. Samo oszacowanie wysokości dochodzonego odszkodowania i/lub zadośćuczynienia, w celu sformułowania roszczenia jest istotne z punktu widzenia ostatecznych kosztów prowadzenia sprawy.
Zwracam uwagę, że nie zawsze wewnętrzna racja o poniesionej szkodzie i ekwiwalencie znajdzie uznanie w oczach sądu, a nawet jeśli znajdzie to może okazać się, że w innej wysokości /zdecydowanie niższej/ co ostatecznie obniży wypłatę i tak już ograniczoną przez kilkudziesięcioprocentowe prowizje firm odszkodowawczych.
Aby uniknąć błędów w tym zakresie zasadnym będzie zwrócenie się do profesjonalnego pełnomocnika, który pomoże w prowadzeniu sprawy i podejdzie do sprawy indywidualnie, skorzysta z pomocy psychologów, psychiatrów i innych specjalistów.
Coraz częściej zdarza się, że ubezpieczyciele, czy sprawcy chcąc uniknąć długoletnich bojów sądowych proponują odszkodowania, które nie zawsze ale często są zaniżane. Jest to sygnał, który w oczach profesjonalisty odbierany jest pozytywnie, przede wszystkim w kontekście uznania swojej odpowiedzialności.
Wobec tego, po uzyskaniu decyzji przyznającej „bezsporne” odszkodowanie i zadośćuczynienie warto skierować sprawę na drogę postępowania sądowego, celem uzyskania adekwatnej kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej. Podkreślenia wymaga, iż warto ubiegać się o dochodzenie odszkodowania za pogorszenie się sytuacji życiowej oraz zadośćuczynienia za krzywdę po utracie osoby najbliższej, pomimo, że nie jest to zadaniem prostym.
Niestety, artykuł nie zawiera też wszystkich informacji w przedstawionym powyżej temacie, dlatego też w indywidualnych przypadkach zawsze można zwrócić się o pomoc do doświadczonego radcy prawnego, który będzie służył fachowym wsparciem.
Elżbieta Kornaga
– aplikant radcowski