Pan Kazio kartkuje aforyzmy

„Kartkując” to zbiór aforyzmów i spostrzeżeń z których znany jest nie tylko w lokalnej społeczności „Pan Kazio”. Okładka oraz ilustracje to również promocja grójeckiej twórczości – malarki Anny Darii Merskiej.
O zbiorze „Kartkując” wypowiadają się pozytywnie znani i szanowani artyści. Są wśród nich m.in. Jarosław Trześniewski – Kwiecień, Dariusz Tomasz Lebioda oraz Stanisław Nyczaj.
 
Poniżej kilka recenzji:
„Po Stanisławie Jerzym Lecu aforystyka polska zdawałoby się – umilkła. Współcześni twórcy raczej wolą eksperymentować, pisać miniatury poetyckie, terminować w haiku. Rzadko który decyduje się na pisanie aforyzmów. Pisanie błyskotliwych sentencji, będących celnymi spostrzeżeniami z zaskakującą nieraz pointą (chociażby profesor Hugo Steinhaus) nie jest popularną dziedziną literatury. Większość współczesnych pisarzy rzadko pozwala sobie na skrzydlate słowa. Prędzej na anegdotę, literacki bon-mot. Dlatego też z przyjemnością przeczytałem skrzydlate słowa Kazimierza Kochańskiego. Pisane na gorąco, zamieszczane w sieci świadczą, że aforystyka, a zwłaszcza polska aforystyka istnieje i ma się dobrze. Każdy znajdzie coś dla siebie…” - Jarosław Trześniewski – Kwiecień

„…Aforyzm to myśl galopująca na pstrej Fantazji. Perła konceptualnego dowcipu.
Myślę, że Czytelnicy znajdą tu właśnie takie perły, że tym samym moje słowa znajdą też pełne potwierdzenie. Bowiem Kazimierz Kochański, znający zalety zwięzłych form wypowiedzi, umie tę zwięzłość w myśli i języku wypracować i wycyzelować. […]Kolejna książka autora Kulminacji (2014) zachęca tym razem do koncentracji uwagi z uśmiechem. …” – Stanisław Nyczaj
„Aforystyka Kazimierza Kochańskiego jest niezwykle błyskotliwa, pełna skrótów myślowych i hiperbolicznych rozszerzeń.To spojrzenie na życie i świat przenikliwego umysłu, który potrafi łączyć znaczenia i przeciwstawne obszary semantyczne, a przy tym nie zatraca niczego z ulotności krótkiej formy...” - Dariusz Tomasz Lebioda.

Poniżej kilka aforyzmów z „Kartkując”.

Kto powtarza już powiedziane, ten nie mówi nic.
Bohaterów się wymienia, tła pozostają.
Wolności nie wolno poganiać.
Widowiska są dla widzących.
Nie oczekuje honorarium wyłącznie nędzny artysta.
Kij ma dwa końce, przed złamaniem; i zader wiele.
Bezradność zaliczmy do wad słuchu.
W sytuacji, gdy pisarz pisze byle co, grafoman byle jak, czytelnik robi wszystko, byleby nie czytać.

Red.