UWAGA ! W gminie Grójec panuje zgnilec amerykański pszczół

Na obszarze zapowietrzonym:

1) zakazuje się:
a) przemieszczania bez zezwolenia Powiatowego Lekarza Weterynarii w Grójcu pni pszczelich, rodzin pszczelich, pszczół, matek pszczelich, plastrów, uli i ich wyposażenia, produktów pszczelich oraz sprzętu i narzędzi używanych do prac w pasiece;
b) organizowania wystaw i targów z udziałem pszczół oraz rodzin pszczelich.

2) nakazuje się wykonanie przeglądu pasiek przez urzędowego lekarza weterynarii.

Z uwagi na to, iż zgnilec amerykański pszczół jest chorobą zakaźną mogącą spowodować znaczne straty gospodarcze w gospodarce pasiecznej, niezbędnym jest wyznaczenie obszaru zapowietrzonego i wprowadzenie w nim zakazów i nakazów, które zapobiegną rozprzestrzenianiu się w/w jednostki chorobowej.

Zgnilec złośliwy (zgnilec amerykański, AFB)

(histolysis infectiosa perniciosa larvae)

Zaraźliwa choroba bakteryjna czerwiu wywoływana przez laseczkę larwy (Paenibacillus larvae). Choruje nań i zamiera czerw zasklepiony.

Przetrwalniki bakterii odznaczają się bardzo wysoką odpornością na działanie termiczne i chemiczne, a w normalnych warunkach przeżywają nawet do 40 lat. Szczególne nasilenie choroby przypada na drugą połowę lata kiedy wysoka temperatura i częste przegrzewanie gniazda sprzyja rozkładającej się masie[1].
Objawy

Zasklepy na zamarłym czerwiu stają się podziurkowane, ciemnieją i zapadają się oraz jest charakterystyczny zapach z ula. Masa zamarłego czerwiu jest brunatnożółta, daje się wyciągać w długie nitki i wydziela zapach kleju stolarskiego. Zwykle po 4 tygodniach od śmierci larwy na dnie lub na ścianie komórki plastra powstaje ciemny, zasuszony strupek, który jest łatwo widoczny po odpowiednim odwróceniu ramki[1]. Okres wylęgania się choroby w rodzinie wynosi 45 dni[2].
Leczenie

Jest to choroba zwalczana z urzędu[3]. Do leczenia zgnilca złośliwego dawnej stosowano syrop z dodatkiem sulfonamidów lub oksytetracyklinę. Syrop leczniczy podawano rodzinom pszczelim przez okres 5 dni. Leczenie musi być poprzedzone przesiedleniem chorej rodziny pszczelej do innego ula. Obecnie stosowanie sulfonamidów w leczeniu pszczół jest zabronione.

Metodami dopuszczonymi do stosowania jest podawanie olejków: cynamonowego, żywokostowego, tymiankowego, cytrynowego. Wszystkie te olejki posiadają duże działanie bakteriobójcze i bakteriostatyczne ale najsilniejsze ma działanie olejek cynamonowy[2].

Jest to trudna choroba do wyleczenia i powoduje duże straty w pasiekach. Jedyną radykalną metodą ograniczenia rozprzestrzeniania się choroby jest likwidacja chorych, słabych rodzin przez spalenie wszystkiego oprócz ula. Porażona silna rodzina ma szansę być wyleczona[2].

www.wikipedia.org